بیش از نیمی از غرق شدگان را افرادی تشکیل می دهند که شناگران ماهری بوده اند

این واقعیت تلخ ودردناک والبته آموزنده ای است،به عبارت دیگر در واقع شنا گر بودن تنها دلیلی بر مصونیت در آب واحیانا هنگام خطرجان سالم بدر بردن نیست،چرا که چه بسیار بودند شناگران وافراد محلی که هم به شنا تسلط داشته وهم شناخت کافی از محیط آب داشتند اما بازهم مغلوب آب های نفس گیر شده اند.

بهمن پرورش غواص و کارشناس نجات غریق مدت 14 سال است که به صورت حرفه ای درآب های سخت به نجات جان افراد مختلف می پردازد.

او علاوه بر اینکه تا کنون بیش از 86 نفر را در سوانح مختلف از مرگ حتمی نجات داده است ، پیکر غریقان زیادی را نیز از اعماق رودخانه های خروشان وگل آلود، سدهای عمیق و تاریک و چاه های مخوف بیرون آورده وغم خانواده های داغدار زیادی را التیام بخشیده است.

بهمن پرورش در گفت وگو با کیهان درباره فعالیت های خود و علت بسیاری از سوانح غرق شدگی می گوید :”من تا کنون بیش از 14 هزار ساعت عملیات ویژه برای پیدا کردن اجساد غریقان و نجات جان افراد متعددی که درحین غرق‌شدگی بودند پشت سر گذاشته ام و با این تجربه قابل توجه به نظر من علت بیش از 98 درصد غرق شدگی‌ها نه تنها در کشور ما بلکه در کل جهان به علت عدم شناخت کافی از محیط است .خیلی ها به اشتباه تصور می کنند علت اصلی غرق شدن ، شنا بلد نبودن است در حالی که این طور نیست وچه بسیار بودند شناگران وماهیگیران قهاری که سالها در رودخانه‌های خروشان و صعب العبور و یا سدها و دریاچه های عمیق فعالیت شنا داشتند اما خودشان متاسفانه دچار سانحه غرق شدگی شده اند و من پیکرشان را در آب های ایران پیدا کرده ام.

وی می گوید: بی توجهی و عدم شناخت کافی برای ورود به آب های سخت یکی از دلایل اصلی این قبیل سوانح است .

سال گذشته در سد گاوشان سنندج غواصان زیادی را برای پیدا کردن پیکر مهندس صاعدی اعزام کردند که موفق نشدند و از من درخواست کردند در این عملیات شرکت کنم .بلافاصله بعد از اینکه به محل سد رسیدم پیکر این غریق را از اعماق 30 متری سد پیدا کردم و به بیرون منتقل کردم.”

این ناجی غریق وغواص بین المللی در ادامه درباره اینکه چرا خروج پیکر غریقان از آب به راحتی ممکن نیست، می گوید :”بیشترغواصان حتی آموزش دیده در آب های روشن و صاف و تا عمق خاصی می توانند غریق را پیدا کنند‌. غواصی در آب های خروشان با غواصی در دریا تفاوت زیادی دارد . در دریا آب راکد است اما در رودخانه ها و آب های خروشان با موانع زیادی روبه رو می شویم . با من زمانی برای عملیات ها تماس می گیرند که غریق در آب های مخوفی غرق شده و بعد از چند روز عملیات غواصان دیگر از پیدا کردن آن ناامید شده اند. مثل مرداب هایی که در عمق چند متری آن درخت و ریشه های تو در تویی وجود دارد یا سدهایی که آب های سختی دارد یا مثلا چاه های صنعتی با عمق صد متر که به سدها منتهی می شود و حتی رودخانه های خروشانی مثل سیمره در ایلام که به صورت عادی هم شناگران حرفه ای شانسی برای زنده ماندن ندارند چه برسد به پیدا کردن یک غریق دیگر .من تا کنون 14 هزار ساعت عملیات سخت و حتی غیرممکن در پرونده دارم که مدرک محکمی بر این موضوع است.”