پاییز زکام

یادمه روزای اول اسفند بود که تمام شوق نوروز بودم که یه پستی گذاشتم از شاعر شادروان فریدون مشیری از بهار و نوروز

هی همین 6 ماه پیش بود به این زودی رفت.....آقای راد هم خوشش اومده بود و پیشنهاد کرد دم نوروز بازم اون پست تکرار کنم......حالام بوی زکام میخوره بهم زیاد قشنگ نیست(قشنگ هستا)به امید روزای قشنگ بهار 

 بوسه باد خزونی با هزار نامهربونی زیر گوش برگ تنها میگه طعمه خزونی

برگ سبز و تر و تازه رنگ سبزشو می بازه غرق بوسه های باد و وحشت روزای تازه

میکنه دل از درخت و میشه آواره کوچه کوچه ای که یادگار روزای رفته و پوچه 

 میشینه گوشه کوچه چشم به آسمون میدوژه میکنه یاد گذشته دلش از غصه میسوزه

یاد روزایی که کوچه زیر سایه تنم بود مهربون درخت عاشق مست عطر نفسم بود  

سهم من از بوسه باد چی بگم ای داد و بیداد همه زردی و تباهی مردن و رفتن از یاد

پ.ن.: آدم دلش نمیآد به این تصویر سرتاسر زیبایی و رنگارنگ ابراز ارادت نکنه