۷ اصل طلایی برنامه ریزی

مهمترین این اصول(هفت اصل طلایی) عبارتنند از :

۱) برنامه باید تا حد کافی انعطاف پذیر باشد . یعنی در آن یکسری ((ساعات آزاد)) که اختصاص به درس خاصی ندارند پیش شبینی شده باشد تا در صورت پیشامدهای غیر منتظره بتوان به جبران مافات پرداخت و عقب ماندگی ها را در آن ساعات آزاد جبران کرد.

۲) برنامه ریزی باید فردی و براساس خصوصیات ویژه و نقاط قوت و ضعف فرد نوشته شده باشد. در عین حال باید توجه داشت عمل به برنامه ریزی انفرادی هنگامی که فرد با دوستانی همراه شود که از عادات تحصیلی برخوردارند یا هدف مشترکی را تعقیب می کنند،ساده تر است.

۳) در برنامه باید دروسی که پشت سرهم قرار می گیرند از نظر موضوع تفاوت بیشتری با یکدیگر داشته باشند دورس مشابه پشت سر هم خوانده نشوند.

۴) عمل به برنامه << بلافاصله >> بعد از نوشتن آن شروع شود . نیمی از موفقیت در لحظه شروع قرار دارد. این معادله را به خاطر بسپارید:

فردا = هرگز

 ۵) افزودن بر ساعات درسی و پیشرفت،بصورت پله پله صورت گیرد نه به صورت حرکت موسوی یا سطح شیب دار (البته در دو مورد اخیر احتمال پیشرفت وجود دارد،اما انتظار یک سقوط آزاد را هم باید داشت !)

۶) <<عقب گرد>> گاهی اوقات اجتناب ناپذیر است و آن هنگامی است که به اندازه کافی روی پله پایین تر نمانده اید . یادتان باشد عقب گرد یک اتفاق طبیعی است نه یک فاجعه !

۷) در عمل به برنامه هر وقت احساس خستگی کردید بیاد این جمله بیفتید که << نیمی نیروبخش از پی هر خستگی می وزد>>. پس به پیش ! هیچ کس آنقدر وقت ندارد که تنها از بهترین لحظات استفاده کند. واقعیت این است که هسته مرکزی هر موفقیتی را نظم تشکیل می دهد.