استفاده از توانایی

هیچ وقت در یک زمان مشخص 11 کیلومتر دویدی؟
اگر قرار باشه همچین کاری بکنید می تونید؟به نظر خودتون توانایی همچین کاری رو دارید؟توانایی این رو دارید که از پسش بربیاید؟(11 کیلومتر تقریبا فاصله ری تا تهران)

یک بازیکن فوتبال یا یک دونده مسابقات دو میدانی در وقت مشخصی به آخر بازی و یا به آخر خط میرسه چون با تمرین و تکرار یاد گرفته که چه جوری بین انرژی و توانایی هاش و کاری که باید انجام بده تعادل برقرار کنه . همه ی کسانی که انجام کاری رو به عهده دارن برای اینکه به نتیجه برسن باید یاد بگیرن که از توانایی هاشون استفاده کنن و تقسیم انرژی داشته باشن.اگر برای کنکور درس می خونید باید این توانایی رو داشته باشید که از اول راه  تا آخر مسیر انرژی خودتون رو حفظ کنید.یه روز خوشحال ، یه روز ناراحت ، یه روز می ترکونی ، یه روز حس درس خوندن نداری ...این روش درست کار نیست!
پیش رو گرفتن مسیر اعتدال بهترین مسیره.زرنگی شما وقتی نمایان میشه که بتونید یک برنامه متعادل برای خودتون بنویسید و اون رو اجرا کنید.
مثل یک دونده متعادل و حرفه ای عمل کنید .دونده همه ی انرژی خودش رو اول کار به هدر نمیده که تو آخر مسیر نایی براش باقی نمونه،بلکه با تقسیم کردن انرژیش کاری میکنه که تو هر قسمت مسیر به اندازه کافی انرژی داشته باشه و به پایان برسه. از طرفی همه ی انرژیش رو برای آخر مسیر نگه نمی داره که با این کار فاکتور زمان رو از دست میده.(زمان رو نمیشه نگه داشت!)
دور نمای کلی از آینده ی مورد نظرتون رو جلو چشم بیارید و با توجه به اون با زرنگی تمام یک برنامه متعادل برای خودتون بنویسید . جوری که تا آخر مسیر رسیدن به هدف براتون انرژی باقی بمونه.
بعد از تقسیم انرژی روی کارهای مورد نظر، یاد بگیرید که انرژی تون رو کنترل کنید.مسیر زندگی همیشه ایده آل نیست!گاهی اتفاقاتی پیش میاد که علاوه بر ناخواسته بودنشون انرژی رو از شما میگیرن که علنن باعث هدر رفتنش میشه.
حساسیت های بی مورد درباره ی اینکه حتما باید حرف خودتون رو به کرسی بنشونید و ثابت کنید که حق با شماست غیر از اتلاف وقت و انرژی نتیجه ای نداره
هر سوژه و مشغله ذهنی ارزش وقت صرف کردن ندارد.انرژی خود را برای کارهای اصلی کنترل و ذخیره کنید.
در مسیر رسیدن به هدف لازم میشه که عاداتی رو که تسهیل کننده ی کار هستن به دست بیاریم و یا کنار بگذاریم؛اما در زمان مشخص. مثلا چند ماه قبل از کنکور سعی نکنید که کل سیستم زندگیتون رو به هم بریزید.اگر 11 سال یا 16 سال بایک روش درس خوندید به این فکر نکنید که در چند ماه باقی مونده با تغییر روش مطالعه میشه معجزه کرد ؛ بلکه سعی کنید همان روش رو به بهترین نحو اجرا کنید.عادت هایی هستن که تغییرشون لزومی نداره و شما به بهانه ی تغییر اونها فقط می خواید عامل دیگه ای به عوامل حواس پرتی و اتلاف انرژی تون اضافه کنید.به جای صرف انرژی برای تغییر عادت های مهار نشده انرژی رو صرف برداشتن یک گام مانده به هدف کنید تا دنیای تازه ای رو تجربه کنید.
تمرین کنید که خیلی سخت گیر نباشید!!! البته به شرط اینکه این سهل گیری مانع آرامش و پیشرفت شما نشود